عشق در اشعار نازک الملائکه و نیمایوشیج

ادبیات تطبیقی از پایه¬های نقد جدید ادبی به شمار می¬آید که زمینه را برای خروج ادبیات بومی¬¬ از انزوا و عزلت فراهم کرده و آن را در معرض افکار و اندیشه¬ها قرار می¬دهد. غزل یکی از انواع شعر غنایی است که مضمون عشق در آن به گونه¬ای بارز، به کارگرفته شده است. هیچ پدیده یا اثر ارزشمند علمی و ادبی و صنعتی و ... پدید نیامده، مگر اینکه پای عشق در میان باشد. عشق در زندگی نازک الملائکه و نیما یوشیج نیز جریان داشته و هر کدام به نوعی از این نیروی آفریده شده خداوند بهره ¬برده¬اند. نازک که در تب و تاب عشق مجازیش است وقتی درک می¬کند که روحش با این عشق آرامش نمی¬یابد به عشق حقیقی رو می¬آورد. نیما نیز با وجود اینکه از دو عشق شکست خورده در عین حال عشق باعث پیشرفتش می¬شود و به شعر و شاعری و هنر روی می¬آورد و عشق به حق و حقیقت در وجودش جریان می¬یابد. در تحقیق حاضر تلاش بر این است تا با به کارگیری شیوه تحلیل محتوا با رویکرد ادبیات تطبیقی مضامین عشق را در اشعار این دو شاعر بررسی نمود. نتایج نشان می¬دهد که موضوع عشق در شعر دو شاعر شباهت¬های فراوانی با هم دارد. در اشعار آنان، علاوه بر عشق مجازی و عشق حقیقی، عشق به طبیعت، همنوع دوستی، و عشق به وطن به صورت بارز وجود دارد.